നീയാം നിലാവ്!
Sujitha. B
നിറമേഴും നൽകിയും,
നീയെന്റെ കൂട്ടിരിക്കാം
എന്നു ചൊല്ലിയതല്ലേ...
നിഴലിച്ച ഭീതിയിൽ,
നിരാശയുടെ പാതയിൽ,
പിന്നെന്തേ ഞാനിന്ന് ഏകയായി?
വരുമെന്ന് ചൊല്ലിയും,
മധുരമാം വാക്കുകൾ പൊഴിഞ്ഞും,
ഒരുപാടു കഥകൾ പകർന്നതല്ലേ?
വഴിവക്കിൽ കാത്തതും,
കിനാവുകൾ കണ്ടതും,
മിഴിയടക്കാതെ പ്രതീക്ഷകൾ നട്ടതും വെറുതെയായോ..?
നിറമാർന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ,
മാഞ്ഞു പോകിലും,
നീയെന്ന ദീപമാർനെൻ ജീവിതം.
എല്ലാം അറിഞ്ഞതായ്,
എന്നെ അറിഞ്ഞതായ്,
എന്തിനു നീയതു ഭവിച്ചതും..?
ഇനിയെന്നിൽ നിലാവും പൊഴിയുകയില്ല,
ഇനിയെന്റെ നിഴലും വരികയില്ല,
വീണ്ടുമൊരു പാഴ്കനവ് തന്നു നീ,
പ്രതീക്ഷയുടെ നാളം കെടുത്തരുതേ..!
Comments
Post a Comment