കൊച്ചു കൊച്ചു ദിനരാത്ര ചിന്തകൾ
അനുപ്രിയ N.V
മഞ്ഞു മൂടിയ പ്രഭാതം. വിജനമായ വഴിപാത. പുൽ നാമ്പുകളെ ചുംബിക്കുന്ന മഞ്ഞുതുള്ളികൾ. അതിനിടെ, പ്രഭാതത്തെ ഉണർത്തികൊണ്ടുവരുന്ന ഉദയസൂര്യന്റെ ചുവപ്പ് നിറം. തമ്മിൽ തമ്മിൽ സംസാരിക്കുന്ന പക്ഷികൾ. ഇവരുടെയെല്ലാം ശബ്ദം എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷം നൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഞാൻ തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ എനിക്ക് ഇതൊന്നും ആസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കാരണം ടൗണിലൂടെ ചീറി പായുന്ന വാഹനങ്ങൾ - അതിനെയെല്ലാം എന്നിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തിയിരുന്നു.
എന്നാൽ വീട്ടിൽ എത്തിയാൽ എനിക്ക് സന്തോഷമാണ്. വൈകുന്നേരം കൂടണയാൻ പോകുന്ന കിളികൾ മരത്തിൽ നിന്ന് എന്നെ നോക്കുമ്പോൾ അവ എന്നോട് യാത്ര പറയാൻ വന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി. സന്ധ്യ മയങ്ങി. രാത്രി സമയം മൂങ്ങകൾ തമ്മിൽ സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്ത് മനോഹരമാണ് ആ ശബ്ദം! ഒരു കുടുംബം സംഗമിക്കുന്നതായി എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. ഒരുപാട് രാത്രിയായിരിക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് പട്ടിയുടെ കുരക്കൽ കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്നു. അതെന്നിൽ ഭയമുളവാക്കി. പിന്നീട് ആ രാത്രി എനിക്കുറങ്ങാനായില്ല. ഞാൻ ചിന്തിച്ചു; പട്ടികൾ കുരയ്ക്കുന്നതിന് ഞാൻ എന്തിന് ഭയപ്പെടണം. പക്ഷെ എങ്കിലും എനിക്ക് ധൈര്യം സംഭരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
പിന്നീട് ഒരു ദിവസം രാത്രി ഞാൻ തനിയെ പുറത്തിറങ്ങി. അന്ന് ഒരു നിലാവുള്ള രാത്രിയായിരുന്നു. ആകാശത്ത് വിവാഹ തയ്യാറെടുപ്പുകൾ തുടർന്നു.വരനായ നിലാവിനെ പ്രസന്നമായ മുഖത്തോടെ വിവാഹ പന്തലിലേക്ക് നയിക്കാനായി ചുറ്റും നക്ഷത്ര കന്യകമാർ നിരന്നു. അത്പോലെയാണ് രാത്രിയെ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്." വിവാഹത്തിനായി ഒരുങ്ങുന്ന ആകാശവും, വരനായ നിലാവിനെ ഒരുക്കാൻ കൂടി നിൽക്കുന്ന നക്ഷത്ര കന്യകമാരും".
Comments
Post a Comment